18 mei. Bellinzona – Lugano

Ik ben nog altijd in Zwitserland.  Maar het ruikt Italiaans

Deze morgen weer vroeg op stap. De stad is ook ontwaakt en de forensen spoeden zich naar hun werk. Zelfs op de PONTE VECHIO is het druk. 

  
Vanaf de brug heb ik een mooi uitzicht over het dal. 

  
Hier moet ik ook een keuze maken. Ja de route 7 krijgt toch de voorkeur.  

     

  

En zoals je op de kaart kunt zien moet ik naar 1030 m. En de paden zijn net 2 schoenen breed en langs erg schuine wanden. Onderweg staat er een ezel in de wei. Hij kijkt van: heb je de beschrijving niet gelezen. En jawel het staat er: paden voor muilezels. 

Maar als ik uiteindelijk boven ben is het uitzicht weer prachtig. 

  
Maar er is nog een verrassing. Ik zie een watertrog met een kraan erboven. En loop er naar toe om de waterzak in mijn rugzak weer te vullen. Het blijkt dat ik nu op militair terrein ben. Twee vriendelijke militairen waarschuwen me. De schietoefeningen gaan zo weer verder. Ik laat de route zien die ik wil vervolgen. Ze raden me echter dit af, vanwege de slechte begaanbaarheid. Er is een goed alternatief. Wel 12 km extra. Maar de regen blijft weg. De weg is goed te doen. Het jeugdhotel is weer uitstekend. En ik trakteer me op een goed restaurant. 

  
Afhankelijk van het weer wordt het morgen Italie. Ondertussen heb ik wel 1000 km gelopen.