Ik moet regelmatig sokken wisselen, schoenen wisselen. Pleisters wisselen. Maar ook zo raak ik weer gewend aan de nieuwe schoenen. Ik kies ook voor wegen in plaats van paden. 

En zo kom ik dan in Panochia. Hier zou de tomatensaus voor de spagetti zijn uitgevonden. 

Vanmorgen onder een mooi plafond

 het ontbijt genuttigd. En Paulien en ik moeten zeker naar Florida komen. We krijgen het nog druk met alle uitnodigingen. 

Onderweg wordt er door de oudjes volop bijgepraat. En geniet ik van weer een mooie dag.  

 

  

Als ik dan kijk waar ik kan slapen is dat al op 2 km mogelijk. Ik kom aan en dat gaat alles weer anders. Eten kan op 7 km. Maar als ik om 20.00 uur beneden ben wordt ik gebracht en zal ook weer opgehaald worden. Nee hij blijft zitten en zorgt dat ik de lekkerste zaken voorgeschoteld krijg. 

Toastje met spek van de nek. Heerlijke ham en kaas uit de streek. Pasta met ??  Vlees van de wang. 

    

        

      En krijg weer de uitnodiging voor Paulien en mij.  

Een fantastisch moment. Prima dagje