30 mei. L’Angelo di Verlano.

Het eerste stukje gaat nog over beton. Ik begin zowaar aan de schoenen te wennen. Rechts af en de wegen worden ook weer paden. Ik kan kiezen. Een stukje afsnijden en ……. Ja hoor ik mag weer gaan waden.  

   
 
En ook aan de andere kant een stuk door wat sneller stromend water. Ik moet hier wel een stukje terug maar dan loop ik tegen een hoofdader  van het irrigatiesysteem. Zo kan ik een mooie wandelroute volgen. 

  
Het wordt tegen drieën. En op een uurtje afstand is er een overnachtingsplek. Lekker weer geklommen. Het is een gehucht dat gerestaureerd is. In een van de panden is een BenB. Prima plekje
Ja Italië is toch erg verrassend.